تلاش و پشتکار می تواند انسان ها را به موفقیت برساند و در بعضی مواقع تلاش درست ، بسیار ارزشمندتر از نتیجه کار است یعنی اگر در مسیر موفقیت تلاش کنیم و لذت ببریم در حال انجام دادن بهترین کار هستیم و اینکه پیروز بشویم یا شکست بخوریم خیلی اهمیتی ندارد اما تلاش بیهوده کردن چیز دیگری است و به تلاشی می گویند که در زمان و مکان و شکل درستی انجام نشود و یک جور شبیه درجا زدن است و یا حتی پسرفت .
در این پادکست با صدای شیرین بهروزی داستان کوتاهی را خواهیم شنید که متوجه می شویم که همیشه فقط تلاش کردن ما را به موفقیت نمی رساند بلکه مهم است که کجای زندگی تلاش می کنیم .
قرار گرفتن در زمان خاکستری یک نوع تلاش بیهوده است
به طور کلی زمان و مدیریت زمان در موفقیت بسیار اهمیت دارد و اگر زمان را به سه نوع سفید ، خاکستری و سیاه تقسیم کنیم ، زمان سفید زمانی است که به استراحت و تفریح می پردازیم و مشخص است که در این زمان بر روی چیز خاصی تمرکز نداریم و درحال لذت بردن هستیم مانند تماشای تلویزیون ، سفر تفریحی و …
زمان سیاه دقیقا برعکس زمان سفید است یعنی زمانی که با تمرکز و دقت بالا مشغول انجام کار مهمی هستیم تا به نتیجه دلخواهمان برسیم و اجازه نمی دهیم هیچ چیز یا شخصی تمرکزمان را بهم بریزد .
زمان خاکستری زمانی است که متاسفانه اکثر ما انسان ها ساعت های زیادی را در این زمان قرار می گیریم و به نوعی تلاش بیهوده ای برای رسیدن به موفقیت انجام می دهیم . تصور کنید مشغول مطالعه یک کتاب مهم هستیم و بعد از خواندن یک صفحه از این کتاب متوجه صدای پیامک تلفن همراه خود می شویم و بدون هیچ مکث و درنگی تلفن همراه خود را بر می داریم که پیامک را چک کنیم و از دوستمان پیامی دریافت کرده ایم که باید جوابش را بدهیم و بقیه ماجرا که خودتان بهتر می دانید و بعد از مدتی شاید دوباره برگردیم و مشغول مطالعه آن کتاب مهم شویم و بعد از مدت کوتاهی دوباره مسئله کوچک دیگری رشته افکار ما را پاره می کند و کتاب خواندن را متوقف می کنیم .
در حقیقت در زمان خاکستری تلاش می کنیم اما زمان و مکان شکل درست تلاش کردن را نمی دانید و این موضوع باعث می شود که ماه ها مطالعه آن کتاب برایمان زمان ببرد که اگر در زمان سیاه قرار می گرفتیم در مدت زمان کوتاهی با تمرکز بالا آن کتاب را مطالعه می کردیم و به نتیجه می رسیدیم.
شروع کار خود را با پایان دیگران مقایسه نکنیم
یکی از ایرادهای اصلی اکثر ما انسان ها این است که شروع کار خود را با پایان موفق دیگران مقایسه می کنیم . تلاش ها ، مهارت ها و تجربه های آن شخص را ندیده ایم و فقط زمان موفقیت او را می بینیم و بدون آگاهی قضاوت می کنیم و دوست داریم که هم اکنون در شروع کار خود مانند شخص موفقی باشیم که سال هاست تلاش کرده است که به اینجا رسیده است و حتی گله و شکایت می کنیم که با اینکه من از او بهترم چرا او باید موفق شود و من نمی توانم . داستان پادکست امروز هم بی ارتباط به این موضوع نیست و پیشنهاد می دهم حتما گوش کنید تا بیشتر متوجه این موضوع شوید .
