اکثر ما انسان ها منبع افکار استرس زا خود را بیرونی می دانیم ولی بارها تجربه کرده ایم که بیشتر برای چیزهایی نگران و مضطرب هستیم که اصلا قرار نیست اتفاق بیفتند یا اگر به احتمال کم اتفاق بیفتند انقدر که تصور می کنیم بد نیستند.
در این مطلب در کنار هم ابتدا افکار استرس زا را پاک می کنیم و بعد تصمیم مناسبی خواهیم گرفت.
چگونه افکار استرس زا را از ذهن خود پاک کنیم؟
مهمترین و تاثیرگذارترین راه حل می تواند سوال کردن باشد. از خودمان سوال کنیم که با توجه به تجربه ها و اعداد و ارقامی که وجود دارد که بیش از ۹۷ درصد نگرانی ما انسان ها بی مورد است آیا باز در این شرایط نگرانی من منطقی است؟ آیا این نگرانی و استرسی که دارم بیش از اندازه نیست؟ آیا وجود این همه افکار منفی لازم است؟
اگر همچنان افکار استرس زا در ذهنمان وجود دارد، برای یک لحظه سعی کنیم ذهن خود را از افکار منفی پاک کنیم و بعد کمی از خودمان فاصله بگیریم و از بیرون به خودمان نگاه کنیم و به دنبال علت اصلی آن احساساتی باشیم که این افکار منفی را بوجود آورده است (با توجه به اینکه متوجه شده ایم که این افکار منفی واقعیت ندارند و فقط در ذهن ما هستند و برای چیزهایی نگران هستیم که به احتمال زیاد قرار نیست اصلا اتفاق بیفتد).
کمی از چهارچوب و محوطه بسته ای که برای خود ساخته ایم بیرون بیاییم، شاید اصلا نگرانی ما از جای دیگری باشد و الان احساس می کنیم که وقت مناسبی پیدا کرده ایم که در این ماجرا استرس و نگرانی خود را بروز دهیم. با بررسی هایی که انجام داده ایم ذهن می پذیرد که این افکار منفی و استرس ها واقعی نیستند و به آرامی آرامش جای استرس را خواهد گرفت.
برای اتفاقات واقعی تصمیم مناسبی بگیریم
اکنون به سراغ اتفاقاتی می رویم که واقعا وجود دارد و استرس و نگرانی ما بی مورد نیست، چه تصمیمی بگیریم؟ پاک کردن افکار منفی در این شرایط راه حل مناسبی نیست.
سه گزینه انتخاب داریم :
۱- تغییر دهیم : تغییر شرایط، تغییر رفتار فرد، تغییر مکان و…
۲- رها کنیم : مهاجرت، طلاق و… (انتخاب این گزینه معمولا دردآورتر از گزینه های دیگر است اما می تواند گزینه نهایی و نجات بخش باشد)
۳- همان که هست را بپذیریم : شرایط موجود را بپذیریم و به نوعی گذشت کنیم و سعی کنیم اوقات خوشی را با صبوری برای خودمان و دیگران رقم بزنیم. با انتخاب این گزینه باید نگرش خود را تغییر دهیم تا بتوانیم افکار استرس زا را کنترل کنیم.
یادمان باشد دنیا صحنه ایده ال های ما نیست بلکه ما باید تلاش کنیم که با چیزی که وجود دارد به ایده ال های خود نزدیک شویم. با تلاش، تمرین و تکرار دنیا جای دوست داشتنی خواهد بود.
