اگر بپذیریم که همه چیز به نگاه ما بستگی دارد، آیا دنیای زیبای درون ما می تواند دنیای کاملی باشد؟ اگر قرار باشد به جهان بیرون کاری نداشته باشیم و دائما در درون خودمان به دنبال شادی و خوشبختی بگردیم آیا زندگی خسته کننده خواهد شد؟دنیای بیرون از ما سراسر زیبایی است که می توانیم این زیبایی ها را ببینیم، شاد باشیم و مزه خوشمزه خوشبختی را بچشیم.
اصل پیش روی، لذتی در مسیر رسیدن به شادی و خوشبختی
حتما برای همه ما پیش آمده است که برای یک سفر هیجان انگیز برنامه ریزی کرده ایم و بعد از سفر هم با خاطرات و عکس های سفر ساعت ها و روزهای لذت بخشی را گذراندیم.
سفر یک نقطه است که می تواند در زندگی نقطه هدف ما باشد، اما بیشترین لذت را در مسیر رسیدن به هدف و حتی بعد از رسیدن به هدف تجربه خواهیم کرد که این زیبایی در دنیای بیرون از ما شکل می گیرد.
اصل سازگاری، عادت به تغییر در جهان بیرون از ما
اصل سازگاری به ما می گوید که ذهن به تغییر بسیار حساس است اما به وضعیت پایدار حساسیت خاصی نشان نمی دهد اما هر تغییری حتی ناگهانی در دنیای بیرون از ما به مرور زمان به پایداری می رسد و به آن عادت خواهیم کرد. یکی از خصوصیات اصل سازگاری این است که ذهن ما کمی با این اصل ناسازگار است و به راحتی این اصل را نمی پذیرد مثلا تصور کنید که یک فرد در یک قرعه کشی میلیاردی برنده می شود و فرد دیگر در یک تصادف رانندگی فلج می شود، هر دو در دنیای بیرون از ما تغییر ناگهانی هستند اما ذهن به سختی می تواند بپذیرد که بعد از مدتی هر دو این افراد به زندگی عادی خود بر می گردند.
اصل سازگاری از اصول زیبای دنیای بیرون از ما است و تصور کنید اگر هر تغییر بعد از مدتی به حالت پایدار بر نمی گشت چه هرج و مرج در دنیای بیرون رخ می داد.
این دو اصل دنیای بیرون از ما حاوی پیام های ارزشمندی هستند که دنیای بیرون از ما هم زیباست. همه چیز به پایداری خواهد رسید و می توانیم از مسیر زندگی لذت ببریم.
اکثر انسان های موفق و خوشبخت سرچشمه شادی و خوشبختی را در درون خود جستجو می کنند اما هیچ کدام از آن ها پیشنهاد نمی کنند که دست از فعالیت های اجتماعی بکشیم. تعادل را می توانیم در دنیای درون و بیرون خود برقرار کنیم، برای مثال: سفر در دنیای کتاب ها بسیار لذت بخش است اما بدون سفر در دنیای بیرون از خودمان نمی توانیم صفحات زیادی از کتاب زندگی خود را بخوانیم.
درود بر شما
متنتان مثل همیشه زیبا و تاثیر گذار بود بی شک دغدغه یک جامعه شناس و وسواس یک روانشناس را می‌شد در سطرهای آن دید، اما در مورد عادت ، همانطور که گفته اند و شنیده ایم عادت هر چند خوب باشد ترک آن موجب مرض است پس بیاییم به بعضی چیزها عادت نکنیم نگذاریم زندگیمان رنگ تکرار بگیرد بهتر بگویم نگذاریم زندگیمان تکراری شود ، «زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمن و تو برود» هر روز عشقمان را به چالش بکشیم خودمان را برای سختترین طوفانها آماده کنیم اصلا شاید گاهی لازم باشد زندگیمان را زیر و رو کنیم هر چند به قول شما « ذهن به تغییر حساس است » خودمان را امتحان کنیم هر روز بیشتر از دیروز عاشق شویم ، عادت به مقدار و کیفیت نکنیم «قاعده‌ی چهاردهم: به جای مقاومت در برابر تغییراتی که خدا برایت رقم زده است، تسلیم شو. بگذار زندگی با تو جریان یابد، نه بی‌تو. نگران این نباش که زندگی‌ات زیرورو شود. از کجا معلوم زیر زندگی‌ات بهتر از رویش نباشد» ؛بریده ای از کتاب ملت عشق
سپاس از شما، متنهای زیبایتان را میخوانم و لذت میبرم و سپاس از گروه شادی افزا
تندرست و شاد باشید
درود بر شما
“از کجا معلوم زیر زندگی‌ات بهتر از رویش نباشد”چه جمله زیبایی. واقعا از کجا معلوم؟ پشت صحنه هایی که ما نمی بینیم و ناراحتیم که چرا برای من … .
سپاسگزارم