با پروش شفقت ، زندگی شادتر و سالم تری خواهید داشت و اگر شفقت و مهربانی و دلسوزی را گسترش دهید ، زندگی شادتری تجربه خواهید کرد
این ها گفته های دالایی لاما ، رهبر دینی بوداییان تبت است و دالایی لاما اعتقاد دارد این احساس مهربانی و دلسوزی اگر فراگیر شود بازخورد بسیار مثبتی در زندگی انسان ها خواهد داشت .
شخصی که مهربانی و دلسوزی می کند ابتدا حس آرامش و خشنودی بدست می آورد که به دیگران کمک کرده است و سپس امید به زندگی آن شخص بالا می رود و زندگی شادتری خواهد داشت.
مثالی از دالایی لاما :
تصور کنید که از تاکسی در ساعت یازده شب پیاده می شوید و راننده از شما درخواست پول بیشتری می کند عکس العمل شما چیست؟ دالایی لاما می گوید خودتان را جای راننده تاکسی بگذارید و نقاط مشترکی را بین خود و راننده تاکسی پیدا کنید مثلا هر دو شما خسته از کار روزانه هستید و می خواهید هر چه سریعتر به خانه بروید و در کنار خانواده باشید .
حالا تصمیم بگیرید ؟ کمی نرم تر شده اید ، نه ؟ و در این شرایط حتی اگر با کمال میل هم به راننده مبلغ اضافی را پرداخت نکنید ولی آرامش بیشتری دارید و خشنودتر هستید و در صورتی که بتوانید مهربانی و شفقت و دلسوزیتان را گسترش دهید طبیعتا می توانید زندگی شادتر و سالم تری را تجربه کنید .
شاید خیلی ها الان دربرابر من جبهه می گیرند که اگر بخواهیم اینطوری مهربانی کنیم که کلاهمان پس معرکه است و زندگیمان نابود می شود ، دنیا پر از انسان های گرگ است که هر روز تلاش می کنند که سر انسان های دیگر کلاه بگذارد . من شخصا دربرابر این نوع تفکر خیلی مخالف نیستم ولی می دانم این راه حل یک زندگی شادتر نخواهد بود و حتما به دنبال راه حل می گردم .
شاید رمز یک زندگی شادتر می تواند در نوع نگاه ما باشد که زود قضاوت نکنیم و حتما برای همه ما پیش آمده که بسیاری چیزها را با اینکه با چشم های خودمان ندیده ایم و فقط بر اساس یک سری شنیده ها که شاید می تواند شایعات هم باشد ، زود قضاوت کرده ایم و بدتر از آنکه برای دیگران هم تعریف می کنیم و حتما اگر کمی صبورتر باشیم و عجولانه با بسیاری از مسائل زندگی برخورد نکنیم می توانیم زندگی شادتری داشته باشیم .
