داستان از قضاوت کردن شروع می شود و به خودمان حق می دهیم که درست قضاوت می کنیم و وقتی نوبت خودمان می شود هزاران دلیل و توجیه داریم که خطاکار نیستیم. متاسفانه تشخیص اینکه ریاکار هستیم خیلی ساده نیست چون در اکثر مواقع به خودمان حق می دهیم و وقتی ذهن بپذیرد که حق با ما است آنگاه زبان بدن، فن بیان، هوش کلامی و صدها ترفند و راهکار دیگر به کمک ما می آیند که چنان ظاهرسازی کنیم که انگار واقعیت همین است.
وکیل درونمان خطاکار است، آن را کنترل کنیم
وقتی به عنوان یک موکل به وکیل خود پول پرداخت می کنیم، وکیل به هر دری می زند که از موکل خود دفاع کند و تلاش او برای این است که موکلش پیروز شود و شاید دروغ هم بگوید یا رفتاری انجام دهد که واقعیت ندارد اما همه تلاش خود را می کند تا از منافع موکل خود دفاع کند.
زندگی ما انسان ها هم همین است و تلاش می کنیم که وکیل درونمان پیروز شود. توهم خوب بودن اصلا چیز بدی نیست و تحقیقات نشان می دهد که کسانی که این نوع توهم را دارند انسان های شادتری هستند و از نظر روحی و حتی جسمی سالم تر هستند اما مسئله از جایی شروع می شود که احساس می کنیم لیاقتمان بیشتر از این چیزها است و این تعصب می تواند بسیار مخرب باشد.
وقتی ذهن می پذیرد که حق با ما است این تضاد اخلاقی در ما شکل می گیرد و باعث می شود که ظاهر و باطنمان متفاوت شود و با شناخت استراتژی ذهن می توانیم جلو تعصب های بی منطق خود را بگیریم و با واقعیت خودمان رو به رو می شویم، عیوب خود را می بینیم و دیگران را با قیافه حق به جانب به راحتی قضاوت نمی کنیم. یادمان باشد راه خوشبختی از پذیرش می گذرد.
درود بر شما
نخست آنکه مختصر و مفید دلم برایتان تنگ شده بود ، و اما در مورد مطلب زیبای امروزتان باید عرض کنم ابوالبشر ذاتا خطا کار است آنجا که بهشت را به قیمت چیدن سیبی از دست داد و این عمل خطا گونه در سرشت انسان نهادینه شد، شاید هم به صورت ژنتیکی انتقال پیدا کرده ، بسیار موافق تمام مطالب شما هستم به خصوص در مورد توهم خوب بودن ، حتی تظاهر هم اگر به عادت بدل گردد کم کم رفتار میشود و میتوانیم بگوییم تظاهر به خوبی می‌تواند کلنگ احداث یک بنای رفتاری خوب باشد به شرط تقویت البته این بدان معنی نیست که این فعل کوتاه مدت باشد یا اینگونه بگوییم بهتر است ، اگر توهم و تظاهر به خوبی باشد و تلاش کنیم که این ظاهر سازی را کامل کنیم و هر لحظه بکوشیم انرا تقویت کنیم تا یک رفتار خوب شود این نوع ظاهر سازی خوب است ، در آخر این را میدانیم که خطا کاری ناپسند است ولی همه ما انجام داده ایم بدون توجه به مقدار آن ، باز هم ممکن است انجام بدهیم چون کماکان زنده ایم و این را میدانیم دیکته نانوشته بی غلط است، و یا شاید به قول حافظ
شرمنده از آنیم که در روز مکافات
اند خور عفو تو گناهی نکرده ایم
خطاهایم بسیار است و امید به بخشش بیشتر ولی آنگونه پاکم که مانند سیاوش از هر آتشی گذر خواهم کرد
بسیار ممنون و سپاسگزارم از نگارنده ارجمند استاد گرامی و همچنین گروه پر تلاش شادی افزا ، قطعا در بیان دیدگاه هایم خطاها و مشکلاتی بوده است و شما بزرگ‌تر و وسیع تر از مشکلات من مرا بخشیده اید
درود بر شما
ما هم شدیدا دلتنگ شما بودیم و خدا را شکر که باز پروردگار به ما فرصت داد تا از خواندن نوشته های زیبای شما لذت ببریم.
سپاس فراوان
شاد و تندرست باشید