در زندگی همه ما انسان ها لازم و ضروری است که محکم نه بگوییم ولی نه گفتن چیزی فراتر از یک هنر است اما قبل از آن بیاییم بله ای محکم و شجاعانه به این دنیای زیبا برای عشق ورزیدن ، بلند خندیدن ، دوست داشتن ، درست زندگی کردن ، تلاش کردن ، شکست خوردن ، رقصیدن ، به چالش کشیدن بگوییم ، اما ما انسان نمی تواند بدون گفتن نه ، بله ای داشته باشیم .
مراقب بله هایمان باشیم
باید مراقب بله های مفرط و فراوانمان باشیم تا مجبور نباشیم به چیزهای با اهمیت زندگیمان نه بگوییم ، تا مجبور نباشیم با بله های بیش از اندازه به استراحت ، تعادل ، آرامش ، گوش دادن ، روابط عمیق و آرام و در حقیقت به طور کلی به شادی های زندگیمان نه بگوییم.
نه گفتن در زندگی پرشتاب امروزی مثل ترمز عمل می کند که این فرصت را به ما می دهد که بایستیم و آنچه برای خودمان درست کرده ایم را بررسی کنیم ، هر قدر هم که گفتن نه کار دشواری باشد اما باید یاد بگیرم که در زمان هایی که لازم است نه بگوییم.
کم کم یاد می گیریم که نه بگوییم و دیگران هم شیفته آزادی و صداقت ما می شوند و آن ها هم دوست دارند مثل ما صادق ، محکم و آزاد شوند .
نگران نه گفتن هایمان نباشیم ، نه های زندگی ما زیاد نمی شوند . وقتی به جایی رسیدیم که زندگی وزن و اندازه و ابعادی مناسب پیدا کرد ، آن وقت بله گفتن هایمان زیاد می شوند اما برای مدتی فقط نه گفتن است که ما را به اینجا می رساند .
