طرز فکر عامل اصلی خوشبختی و بدبختی است

طرز فکر یا راه و روش فکری بهتر است چگونه باشد تا خوشبخت شویم؟ افسردگی و درماندگی نتیجه چه نوع نشخوار فکری است؟ آیا می پذیریم که حال خوب امروز و حتی آینده ما به چگونگی فکر کردن ما بستگی دارد؟

طرز فکر ذاتی است یا اکتسابی؟

اگر در یک خانواده یکی از اعضای خانواده دچار افسردگی باشد احتمال اینکه دیگر اعضای خانواده هم دچار افسردگی شوند نسبت به دیگر خانواده های عادی بیشتر است، اما علم پزشکی و تاریخ ثابت کرده است ژنتیک نقش پر رنگی در این موضوع نخواهد داشت.

کپی برابر با اصل بودن فرزندان با والدین، تاثیرات آموزش های معلمان و محیط روی کودکان ثابت کرده است که افکار در افراد بر اثر آموزش شکل می گیرند و می توانیم به این نتیجه برسیم که نوع اتفاقات و سختی زندگی در خانواده ها نقشی در آینده فرزندان ندارد بلکه چگونگی واکنش بزرگترها به آن اتفاقات چیزی است که در ضمیر ناخودآگاه کودک می نشیند.

عادت های فکری، اکتسابی و قابل تغییر هستند

اگر طرز فکر را رویکرد توضیحی یا به عبارتی راه روشی که افکار ما را شکل می دهد در نظر بگیریم و اگر اعتقاد داشته باشیم که این فکر می تواند مواردی در زندگی که تحت کنترل ما است را تغییر دهد پس می توانیم بپذیریم که عادت های فکری اکتسابی ما کاملا قابل تغییر هستند. آموزش های پدر و مادر و معلمان اگر چه سالیان سال در ضمیر ناخودآگاه ما هک شده است اما با آگاهی اینکه می شود افکار را تغییر داد پس می توانیم به جای افسردگی و باور اینکه هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم با تغییر افکار درون مغزمان زندگی خود را به طرف آنچه که دوست داریم هدایت کنیم.

باخت، شکست، مغلوب شدن فقط در زمانی باعث ناامیدی و افسردگی ما می شود که باور این را داشته باشیم که دیگر هیچ کاری نمی توانیم انجام دهیم. کوچکترین روزنه نور در دل این تاریکی که برای خود ساخته ایم، می تواند به راحتی ما را از این منجلاب ساختگی خودمان نجات دهد. امید و باور به اینکه می توانم، در سخت ترین شرایط نجات بخش و ادامه یک زندگی شیرین است.