حس عجیب امروز را می فهمم و دلیلش را می دانم . این حس های عجیب بارها بارها سراغ همه ماها آماده و باز هم می آید . مثلا امروز کمی کار می کنم و بعد تلاش می کنم کار بعدی را به فردا موکول کنم و به قول معروف بگویم ولش کن وقت که هست . این دقیقا معضل ما انسان هاست که می گوییم وقت که هست و خیلی از ماها به راحتی زمان های با ارزش خود را رها می کنیم و از دست می دهیم و از کمبود وقت گله می کنیم .
دو دلیل اصلی فرار از کارهای روزانه
۱ – چک لیست نداریم
۲ – کمبودی نداریم یا کمیابی آن موضوع را حس نمی کنیم
۱ – چک لیست داشتن که کاملا واضح است و بهترین کار این است که از شب قبل روی یک کاغذ یا یک فایل word یا هرجایی که راحت تر هستید کارهای فردا را به ترتیب اولویت لیست کنیم . چک لیست باید در حین خلاصه بودن کاملا مشخص و قابل فهم باشد و به این صورت چک لیست را تنظیم کنیم که اگر این چک لیست را به شخص دیگری دهید کاملا متوجه شود و برای آن شخص گنگ نباشد و در کنار آن باید از توضیحات اضافی و طولانی هم در چک لیست خود دوری کنیم و طوری نباشد که خواندن چک لیست روزانه بشود یک کار سخت و از زیر خواندن چک لیست روزانه هم شانه خالی کنیم. با نوشتن چک لیست و مراجعه روزانه به چک لیست خود باعث می شود که کمتر این حس عجیب سراغمان بیاید.
۲ – برای راه فرار دوم یاد کتابی افتادم در همین موضوع به نام فقر احمق می کند که کتاب بسیار تاثیرگذاری است و قسمت دوم را با برداشتی از این کتاب توضیح می دهم : کمبود و کمیاب بودن هر چیزی می تواند در بسیاری از شرایط مخرب باشد و البته در بسیاری شرایط مفید. مخرب بودن این موضوع وقتی است که مثلا گرسنه هستیم و دسترسی به غذا نداریم و می خواهیم مثلا یک مسئله سخت فیزیک را حل کنیم ، احساس گرسنگی و کمیابی غذا اصلا اجازه این کار را به ما نمی دهد و خیلی سخت می توانیم بر روی حل مسئله فیزیک تمرکز کنیم که در انتها به دلیل فشار بی موردی که با شکم گرسنه به خودمان می آوریم نتیجه ای به جز سردرد نخواهیم داشت .
اما در بسیار مواقع این کمیاب بودن مفید هم می تواند باشد ، فرض کنید یک کوپن تخفیف را دریافت کرده ایم که تاریخ انقضا ندارد و هر موقعی که بخواهید می توانیم از آن استفاده کنیم ، طبیعتا به دلیل نداشتن تاریخ انقضا این کوپن، هر روز استفاده از آن را به تعویق می اندازیم و شاید هیچ وقت از این کوپن استفاده نکنیم ، ولی اگر برای استفاده از این کوپن فقط یک هفته مهلت داشته باشیم ، برنامه ریزی می کنیم و به هر نحوی در این یک هفته از این کوپن استفاده می کنیم .
همیشه کمبود داشتن و کمیاب بودن چیز بدی نیست و در خیلی مواقع می تواند مفید باشد و در اینجا بیشتر ما انسانها کمبود زمان را احساس نمی کنیم که این حس عجیب به سراغمان می آید و بارها کار امروز را به فردا می اندازیم ، البته برای جلوگیری از این کار و داشتن یک حال خوب و راضی از خودمان راه حل های جذابی هم دارم که در دل نوشته های بعدی حتما برایتان توضیح خواهم داد .
