احساسی تصمیم می گیریم ، مواظب باشیم

هنوز داریم مخالفت می کنیم ، احساسی تصمیم می گیرم و می گوییم که آدم منطقی هستیم ؟ قبل از اینکه سر اصل مطلب برویم اجازه دهید یک داستان از شعر زیبای گره گشای از پروین اعتصامی به پیشنهاد یکی از دوستانم تعریف کنم و بعد راز بزرگی را فاش می کنم .

داستان احساسی زندگی ما انسان ها

پیرمرد فقیری بود که روزگار را به سختی می گذراند و هر روز در کوچه بازار به هر دری می زد تا بتواند اندک خوراکی برای همسر و فرزندانش به خانه ببرد . یک روز دهقانی مقداری گندم در لباس او می ریزد و پیرمرد گوشه های لباس را گره می زند تا گندم ها نریزند ، در راه رفتن به خانه به خدا گله و شکایت می کند که ای خدا چه می شد من هم پولدار بودم تا هر چه می خواهم بخرم ، ما را هم ببین ، گره مشکلات ما را هم باز کن . ناگهان یکی از گره های لباس پیرمرد باز می شود و گندم ها به روی زمین می ریزد . پیرمرد شروع می کند به داد و فریاد بر سر خدا که ای خدا من از تو کمک خواستم ، چطور فرق اون گره را با این گره نفهمیدی . من گفتم گره مشکلاتم را باز کن نه گره لباسم که همین قدر گندم هم که دارم روی زمین بریزد . با ناراحتی خم شد تا گندم ها را جمع کند و زیر گندم ها کیسه طلایی پیدا می کند . شرمنده می شود و می گوید ” گندمم را ریختی ، تا زر دهی ” خدایا من مرا ببخش ، من از حکمت تو خبر نداشتم .

پیرمرد دوست داشت که پولدار باشد و احساس پیرمرد به او می گفت که پول بیشتر یعنی زندگی بهتر . درخواست پیرمرد و حتی خشم پیرمرد احساسی بود . خدا همه جا حواسش به ما هست و هر روز به بنده هایش زر می دهد . این همه نعمت و داشته های ارزشمند امروزمان را نمی بینیم و سپاسگزار نیستیم ؟  خیلی از داشته های امروز ما خواسته هایی دیروز ماست که امروز صاحب آن هستیم . چرا فراموش می کنیم ؟ چرا هر لحظه برای نداشته هایمان گله و شکایت می کنیم ؟ و هر موقع هم که از حکمت خدا با خبر می شویم دست به سوی آسمان می بریم و شرمنده حکمت پروردگار می شویم و تلاش می کنیم با منطق و دلیل اشتباهاتمان را توجیه کنیم ولی متاسفانه فقط احساسی و بدون منطق تصمیم می گیریم .

احساسی تصمیم می گیریم ، مواظب باشیم

درون مغز ما یک قسمت کوچک قدیمی وجود دارد به نام مغز مارمولک که جایگاه احساسات ماست و تصمیمات نهایی را این قسمت می گیریم . آزمایش های زیادی در دنیا انجام شده است که به هر دلیل اگر این قسمت در مغز دچار اختلالی شود ما در تصمیم گیری های زندگی دچار مشکل می شویم .

این همان راز بزرگی است که باعث می شود اکثر ما انسان ها مانند پیرمرد داستان احساسی تصمیم بگیریم و قبل و بعد تصمیم گیری تلاش می کنیم که منطقی توجیه کنیم و تصورمان این است که انسان کاملا منطقی هستیم که اینطور نیست . اما با توجه به اینکه ذهن به مغز دستور می دهد و ما انسان ها توانایی این را داریم که ذهن را آموزش دهیم ، می توانیم این خصوصیات مغز را کنترل کنیم و در تصمیمات خود منطقی تر رفتار کنیم . احساسات ما زمانی زیباست که بتوانیم به درستی از آن استفاده کنیم و شادی زندگی در استفاده درست از این راز نهفته است .