هنوز چیزی شادی بخش تر از هدیه نیافتم .
کودکیم پر بود از تولدهای کودکانه و هدیه های کوچک و بزرگ و رنگارنگ و حتی اگر هدیه های کودکانه من ظرف پیرکس و سرویس ۶ پارچه بود باز هم هدیه بود و زیبا.
هر چیزی می تواند هدیه باشد (چه کوچک و چه بزرگ) و بدون شک تمامشان طعم هدیه را می دهند اما چه چیزی هدیه ها را شیرین و دلچسب می کند حتی اگر نمونه آن هدیه را در خانه داشته باشیم ؟
شادی بخش بودن هدیه مهربانی آن است .
هدیه ای که تقدیم می شود یا تقدیم می کنیم در آن جعبه بسته بندی شده چیزی وجود دارد که به هر هدیه زیبایی می بخشد و آن مهربانی است و این مهربانی است که شادی بخش و شادی افزا است ، کوچک و بزرگ بودن هدیه (چه بگیریم و چه بدهیم ) چیزی از مهربانی آن کم نمی کند و زیبایی هدیه ها در همین است .
در این پادکست چه می شنوید ؟
این پادکست با صدای مهران بهروزی قصه استادی را خواهید شنید که هدیه ای را از شاگرد جوانش دریافت می کند که چیزی غیر از مهربانی در آن نیست ، آن هدیه آب زلال چشمه ای است که به مدت چند روز در سطل چرمی مانده و مزه بد چرم را به خود گرفته و گندیده است اما برای استاد مزه آن آب اهمیتی ندارد و عشق و مهربانی شاگرد جوانش که آن آب را چند روز از دل بیابان حمل کرده است و برای استادش آورده و به او هدیه داده است مهم است ، آن آب مزه مهربانی می دهد و هیچ آبی گوارا تر از آن آب نیست .
شما چطور ، بیشتر دوست دارید هدیه بگیرید یا هدیه بدهید ؟ به نظر شما کدام شیرین تر است ؟ هدیه این روزهای شادی افزا هم عکس نوشته هایی است که با مهربانی و عشق پر می شود و به شما عزیزان تقدیم می کنیم و امیدواریم بتوانیم سهم کوچکی در شاد کردن لحظه های زیبای شما بزرگواران داشته باشیم .
