بازم یاد یکی از دوستان افتادم که شادی را با داشتن دل دریایی تعریف می کرد ، خیلی وقت است خبری ازش ندارم و خیلی هم دلم براش تنگ شده ، البته در این روزها خیلی وقت از خیلی ها خبری ندارم ، بگذریم … . این دوست عزیزما دل دریایی داشت ، دل دریایی در اینجا یعنی به وسعت دریا ، یعنی انقدر کوچک نیست که فقط یک یا چند نفر را در خودش جای دهد و به وسعت دریا بزرگ است و می تواند به همه عشق بورزد .
دریا دل در لغت یعنی جوانمرد ، یعنی بخشنده ، یعنی دلی که همانند دریا بخشندگی دارد و دل دریایی هم حدودا همین معنی را می دهد .
این دوست عزیزمان را وقتی در یک جمع مهمانی می دیدید دقیقا همچین حسی را از نزدیک لمس می کردید که چقدر راحت با هم خوش و بش می کند ، گرم می گیرد ، شادی می کند و می خندد ، همه را سعی می کند شاد کند و با اکثر آدم های آن جمع حتی برای لحظه کوتاه هم که شده رفاقت کند و حداقل در ظاهر قضیه به همه عشق می ورزد و با شناختی که از این آدم دارم می دانم در باطن هم همینطور است .
دیدگاه غرب در رابطه با عشق ورزیدن
برقرار کردن روابط نزدیک و صمیمی با دیگران می تواند در سلامت روح و جسم تاثیرگذار باشد و به شادی در زندگی کمک کند ولی دیدگاه غرب به این صورت نیست و می گوید که رابطه های عمیق فقط می تواند از رابطه عاشقانه بدست آید و بزرگترین ایرادی که می توان به این طرز تفکر گرفت این است که انسان هایی که به هر دلیلی نمی توانند رابطه های عاشقانه برقرار کنند احساس تنهایی و بدبختی می کنند .
اما واقعیت این است که مفهوم صمیمت در طول زمان و فرهنگ های مختلف تغییر کرده است و از این محدودیت خارج شده است ، گرم گرفتن و صمیمت با همکارانتان با معلمان با آشپز رستوران با اطرافیان در حال خوب شما و شادی زندگیتان و پراکندگی شادی بسیار موثر است .
و اگر عشقتان را محدود به یک نفر یا چند نفر کنید و با اشخاص دیگری ارتباط صمیمی برقرار نکنید زندگی شما به چه سمتی پیش خواهد رفت ؟ چقدر در شادی زندگیتان این ارتباطات تاثیرگذار هستند ؟
