عصبانیت کاملا تحت کنترل ماست و در حقیقت نوعی باور است . بسیاری از ما تصور می کنیم که باید دنیا بدون نقص و ایده ال باشد و در غیر این صورت عصبی می شویم و بعد از اینکه آرام شدیم عذرخواهی می کنیم و می گوییم که ببخشید دست خودم نبود و نیروی قوی دیگری من را کنترل می کرد و اعصابم را به هم ریخت … اما اینطور نیست.
اگر در یک روز برفی با یک لباس نازک از منزل خارج شویم بدن ما ناچار به لرزیدن خواهد شد . اگر انگشت پایمان بی هوا به پایه مبل برخورد کند ناچار هستیم که درد را احساس کنیم اما عصبانیت یک چیز جسمی غیر ارادی نیست و نتیجه چگونگی تفکر ماست و کاملا تحت کنترل خودمان است .
همه ما می دانیم فردایمان می تواند شبیه امروزمان نباشد و پرقدرت و پر انرژی برای فردای خود برنامه ریزی می کنیم و انتظار داریم که زندگیمان مانند امروز جلو برود و کوچکترین اتفاق غیر منتظره ما را عصبانی می کند و تنها دلیل عصبانیت آن لحظه ما این است که انتظار کوچکترین ناکامی در این دنیا را نداشتیم ولی اگر بپذیریم که دنیا واقعی با ایده ال ها و رویاهای ما فرق می کند آن وقت هر چیز کوچکی به راحتی نمی تواند ما را عصبی کند .
تلاش کنیم و آرام باشیم
همیشه غیرمنتظره ها در زندگی وجود دارند و نباید عادت کنیم که دنیا همیشه باید به کام ما باشد و هیچ اتفاقی نیفتد و دلیل نمی شود که دست از تلاش برداریم و منتظر حوادث غیرمترقبه باشیم .
اضطراب و افکار منفی ما برای وقایای تلخ احتمالی که شاید در آینده رخ دهد در بسیاری از مواقع بیشتر از واقعیت زندگی است .
نشخوار منفی فکری ما برای اتفاق تلخی که هنوز نیفتاده و احتمال می دهیم در زندگی ما رخ دهد انقدر زیاد است که اگر با آرامش زندگی را سپری کنیم و فقط پذیرش اتفاقات غیرمنتظره را داشته باشیم ، متوجه خواهیم شد که اگر اتفاق تلخی هم در زندگی ما رخ دهد بسیار تلخی آن کمتر از نشخوارهای منفی فکری ما بوده است و بهتر است که بیشتر زندگی کنیم و کمتر فکر کنیم ، زیرا همچنان زندگی زیباست .
زندگی زیباست ای زیبا پسند
زنده اندیشان به زیبایی رسند
آن قدر زیباست این بی بازگشت
کز برایش می توان از جان گذشت
مردن عاشق نمی میراندش
در چراغ تازه می گیراندش
باغ ها را گر چه دیوار و در است
از هوا شان راه با یکدیگر است
شاخه ها را از جدایی گر غم است
ریشه هاشان دست در دست هم است .
هوشنگ ابتهاج ( ه. ا . سایه )
خشم میوه درخت عصبانیت است نقطه مقابل شفقت و مهربانی بر کسی پوشیده نیست که بعد از عصبانیت کوچکترین کار عذر خواهی است تازه اگر دامنه تخریبمان به آن اندازه باشد چه بسیار انسان‌هایی که به خاطر خشم لحظه ای آینده زندگی خود را به خطر انداخته اند ولی این را باید بدانیم که برای رفع عصبانیت نیاز به تمرین و پرورش روح داریم کاهی اوقات عصبانیت ما به خاطر زیاده خواهی دیگران است وگرنه به خودی خود که انسان عصبانی نمی‌شود پس این را هم باید با خودمان تمرین کنیم که از هر کسی ممکن است هر چیزی سر بزند پس با توجه به این موضوع باید خودمان را آماده کنیم و این کار اصلا کار ساده ای نیست حتی سخت تر از آماده کردن یک نفر برای قهرمانی در المپیک است این صرفا نظر من بود
مطالب شما مثل همیشه اموزنده و عبرت امیز بود لذت خوانش متنتان امروز هم نصیب ما شد سپاس از شما
درود بر شما .
نظرات شما انقدر ارزشمند و تاثیرگذار است که هر روز من و همکارانم را شگفت زده می کند و صرفا به عنوان یک نظر به حساب نمی آید و یک مطلب آموزشی است و امیدوارم لیاقت این همه لطف و محبت شما بزرگوار را داشته باشیم . سپاس فراوان .
از این همه لطف و محبت شما خرسند شدم آشنایی با گروه شما برای من باعث فخر و مباهات است هر لحظه به شما برای قلب بزرگ و روح لطیفتان رشک میورزم .
در مورد مطالب هم باز مدیون نگارنده محترم شما هستم که با متنهای زیباشون هر کسی رو به چالش وا میدارند ضمنا مطالب من صرفا یک نظر شخصی است کاستی و قصورات بنده را به مهربانی خود ببخشید
تندرست و شاد ، پاینده و‌مانا باشید 🙏
درود بر شما
بینهایت از شما سپاسگزارم
شاد و تندرست باشید