اگر حتی انسان منزوی هم باشیم باز هم نیاز داریم که حداقل چند دوست داشته باشیم که چه بهتر که آنها دوستان واقعی ما باشند .
داستان خویشاوندان را واقعا من هم نمی دانم ، انسان از ابتدا نمی تواند فامیل و خویشاوند خود را انتخاب کند و اگر خدایی نکرده افرادی در بین فامیل باشند که به هر نحوی بویی از انسانیت نبرده باشند به هر حال فامیل هستند ، حال می شود با چنین فامیل هایی قطع رابطه کرد یا باید در کنار آنها باشیم و به عنوان خویشاوند ، عزیز باشند و به آنها احترام بگذاریم .
موضوع داشتن فامیل یک موضوع روانشناسی جذاب است که من سعی می کنم در آینده روی آن تحقیق کنم و نتایج خود را در این سایت به اطلاع شما عزیزان برسانم . اما قضیه دوست چیز دیگری است . دوست از بدو تولد در کنار ما وجود ندارد و باید انتخاب کنیم و انتخاب دوستان واقعی هنری است که همه ما باید آنرا یاد بگیریم .
قدر دوستان واقعی خود را بدانید
شاید بسیاری اعتقاد دارید که در دنیای گرگ امروزی نمی شود به کسی اعتماد کرد و آنرا دوست خود دانست . من شخصا دنیای گرگ امروزی را می پذیرم که طبیعتا دنیای اینچنینی هم به دلیل عدم آگاهی و آموزش درست به این شکل درآمده است اما انتخاب دوست را عرض کردم که یک هنر است که باید یاد بگیریم .
اما اگر میان این دنیای آشفته دوست واقعی را یافتید قدرش را بدانید و در کنارش بمانید و که دوست خوب نعمت بزرگی است که شاید همه انسان ها آنرا نداشته باشند .
در این پادکست چه می شنویم ؟
در این پادکست با صدای شیرین بهروزی داستان کوتاهی را خواهیم شنید که متوجه می شویم که دوستان و خویشاوندان واقعی چه کسانی هستند . آنان که در گرفتاری ها و مشکلات کنار ما هستند دوستان ما هستند یا آنان که فقط در مجالس شادی و خوشگذرانی ما حضور دارند ؟
پس بیاییم حالا که انتخاب دوست با ماست ، دوستانی را انتخاب کنیم که شایستگی آنرا دارند که در مجالس شادی در کنارمان باشند و قدر دوستی را که به اصطلاح می گوییم از برادر به ما نزدیک تر است را خوب بدانیم .
شاد بودن در کنار دوستان واقعی بدون شک شادی پایداری خواهد بود و یک خوشگذرانی زودگذر نیست و البته برعکس آن برای انسان های به ظاهر دوست صادق است .
