اثر نیروی انتظار در بهبود عملکرد به یک اصل روانشناسی اشاره می کند، انتظاری که رسیدن به آن بسیار شیرین و لذت بخش است حتی اگر بسیار سخت و دور از دسترس باشد و لازمه آن فقط خواستن و باور رسیدن است.
اثر نیروی انتظار در بهبود عملکرد یا اثر پیگمالیون (Pygmalion effect) بر می گردد به افسانه ای قدیمی که به پادشاهی مجسمه زن زیبایی از جنس سنگ مرمر به نام پیگمالیون هدیه می دهند. هر روز صبح پادشاه دور این مجسمه می گشت و قربون صدقه این مجسمه می رفت و با مجسمه حرف می زد، که ای مجسمه زیبا نمی خواهی انسان بشوی؟ اگر انسان بشوی من با تو ازدواج می کنم و تو ملکه خواهی شد. هر روز پادشاه این کار تکرار می کرد تا بالاخره مجسمه جان می گیرد و انسان می شود.
بله انتظار به سنگ جان بخشید اما این انتظار به خودی خود قدرت تشخیص ندارد و ما هستیم که به انتظارهای خود قدرت تشخیص می دهیم که منتظر چه چیزی باشیم. منتظر خوشبختی باشیم یا بدبختی- منتظر سلامتی، شادی، آرامش باشیم یا منتظر استرس، اضطراب، خشنوت و ظلم. به هر صورت همان چیزهایی را به دست می آوریم که منتظرش هستیم.
اثر نیروی انتظار در بهبود عملکرد می تواند یک معجزه باشد اگر …
این اصل همانطور که از اسم آن مشخص است راندمان و کارکرد ما را بالا می برد. معجزه فقط مخصوص پیامبران و اتفاقات بزرگ نیست و هر تغییر مثبت کوچکی می تواند یک معجزه باشد. اما طبیعتا فقط منتظر بودن و تلقین کردن برای رسیدن به خواسته ها کافی نیست و باید قوانین و شرایط این اصل هم رعایت شود.
شرایط و قوانین به نتیجه رسیدن تلقین و انتظار
نگهداری: اگر روی چیزی تلقین می کنیم و منتظر آن هستیم با تمرکز و فکر روی برعکس آن، کار را خراب نکنیم یعنی اگر منتظر موفقیت، سلامتی، شادی و… هستیم دائما در فکر خود نگوییم که ای بابا حالا کو تا موفقیت، موفقیت برای از ما بهترون است. و لازمه این نگهداری این است از افراد منفی و اخبار منفی تا جایی که می توانیم دوری کنیم و فاصله بگیریم.
تکرار: بلند تکرار کنیم تا در ضمیر ناخودآگاه ما عمیقا حک شود، بدون نگرانی و حساسیت.
عدم حساسیت و نگرانی: قربون صدقه مادرها برای فرزندانشان یک امر طبیعی و عادی است اما وقتی مادری قربون صدقه فرزندش می رود و نگران است که نکند خدایی نکرده اتفاقی بیفتد و این نگرانی و حساسیت در درون مادر زیاد شود احتمالا اگر اتفاقی برای فرزند بیفتد می تواند نتیجه این حساسیت ها و نگرانی ها باشد. برای خودمان هم این موضوع صادق است به موفقیت می اندیشیم و تلاش می کنیم که پله های ترقی را یکی پس از دیگری طی کنیم، پس چرا دیگر نگران هستیم و انرژی مثبت را از خودمان می گیریم؟
تطابق حالات و رفتار با خواسته های درونی: این موضوع برای هر کدام از ما حداقل یکبار اتفاق افتاده که در ظاهر خوشحالیم و در باطن غمگین، در ظاهر آرامیم و در باطن عصبانی. واقعا در این حالات منتظر چه نتیجه ای هستیم؟
درود بر شما
اصلا رسم عاشقی انتظار است، انسان عاشق می‌شود و انتظار میکشد حتی اگر نرسد حتی اگر نباشد، داستان شهریار و ثریا هنوز برایمان تازگی دارد چه رسد به داستان‌های کهن، حضرت سعدی میفرماید
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
به چه دیر ماندی ای صبح که جان من برآمد
بزه کردی و نکردند مؤذنان ثوابی
نفس خروس بگرفت که نوبتی بخواند
همه بلبلان بمردند و نماند جز غرابی
نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم
که به روی دوست ماند که برافکند نقابی
سرم از خدای خواهد که به پایش اندر افتد
که در آب مرده بهتر که در آرزوی آبی
دل من نه مرد آنست که با غمش برآید
مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی
نه چنان گناهکارم که به دشمنم سپاری
تو به دست خویش فرمای اگرم کنی عذابی
آنچنان شیوا و استادانه و واقعا به زبان گویای امروزی سخن می‌گوید که جایی برای توضیح بیشتر نمیماند، آری انتظار می‌تواند حتی مجسمه را تبدیل به انسان کند و چه شیدا و چه مجنون
حال خونین دلان که گوید باز
انتظار برای خوندن متنهای شما از آن دسته انتظارهای دلچسب است و برای من انتظار شیرین
بسیار سپاسگزارم از شما نگارنده محترم و همچنین گروه پرتلاش شادی افزا تندرست و شاد باشید
درود بر شما
سپاسگزارم
دلپذیر وشیوا بود.ممنون
نظر لطف شماست. سپاسگزارم