سوال مسخره ای است؟ البته کاملا نه، دروغ گفتن در بعضی شرایط می تواند مفید باشد مانند دارونماها که سال ها است که در علم پزشکی در آزمایشات مختلف و در درمان بیماری ها از آن استفاده می شود. دارونماها داروهایی هستند که خاصیت درمانی ندارند و با فریب دادن ذهن باعث بهبود بیماری می شوند.
اما به طور کلی دروغ نه تنها خاصیتی ندارد بلکه یکی از نادرست ترین رفتارهای انسانی است و این موضوع انقدر مهم است که به عقیده نیچه قدرت روح هر فرد را می توانیم بر اساس تاب آوری خلوص و صداقت آن شخص اندازه گیری کرد و با اینکه اکثرا فرهنگ ها صداقت را یک ارزش والای انسانی می دانند اما چرا همچنان انسان ها تمایل دارند به دیگران و مخصوصا به خودشان دروغ بگویند؟
چرا دروغ می گوییم؟
دروغ گفتن می تواند یک نوع نیاز ساختگی انسانی باشد و به قول آلفرد آدلر روانشناس اتریشی بعضی ها تصور می کنند که بدون دروغ برای رسیدن به اهدافشان ضعیف هستند و هر چقدر تمایل به داشتن قدرت در وجودمان موج بزند می تواند باعث شود که بیشتر دروغ بگوییم و با این تصور که با دروغ می توانیم سریع تر به اهدافمان برسیم.
دروغ گفتن ما را از اهداف واقع گرایانه دور می کند و ذهن ما توهمی را می سازد که واقعیت ندارد و هر چقدر ذهن روی این توهم پافشاری کند و دروغ پشت دروغ شکل بگیرد ادامه زندگی برای خودمان و دیگران خطرناک تر می شود.
ساده ترین راهکار برای دروغ نگفتن
صداقت و راستگویی با دیگران از بدیهیات است اما زمانی شعله های دروغ در وجودمان زبانه می کشد که تصمیم می گیریم به خودمان هم دروغ بگوییم. داشتن اهداف بزرگ بسیار ارزشمند است اما در صورتی که واقعی باشند و ذهن را مجبور نکنیم برای ساخت یک زندگی رویایی دست به دامن دروغ شود.
همه ما می دانیم که صداقت چه حس زیبایی دارد و فقط در این مطلب قصد داشتم این اصل مهم زندگی یعنی راستگویی را یاداوری کنم زیرا ما انسان ها خیلی سریع این قانون مهم زندگی را فراموش می کنیم. و ساده ترین راهکار: دروغ نگوییم.
